Het was een hele bijzondere documentaire foto reportage in hartje Utrecht, bij de Domtoren. Terug in de tijd … terug naar waar ze 50 jaar geleden hun trouwfoto’s hebben gemaakt.
Een moment weer herbeleven, met z’n tweeën, voordat de alzheimer hem nog meer zou innemen. Het was mooi. Op een gegeven moment hoorde ik hem tegen haar zeggen “ik hou van je, meissie”. En ontroerend. Dat kan documentaire familie fotografie voor je betekenen. Een moment uit je leven.
Documentaire Foto Reportage
Ik neem je met de foto’s die ik voor je maak graag mee naar het moment, waardevolle momenten. Met een documentaire foto reportage leg ik het verhaal vast zoals het zich op dat moment voor mij afspeelt. Niet geregisseerd, niet geposeerd.
Werner wilde zijn vrouw een reportage met haar ouders cadeau geven voor haar verjaardag. Haar vader heeft alzheimer’s en voordat hij qua gezondheid achteruit zou gaan wilde Werner graag voor zijn vrouw een stel mooi documentaire foto’s en een paar geposeerde foto’s van zijn schoonouders en zijn vrouw. Ik vond dat zo’n liefdevol gebaar.
In hartje Utrecht bij de Domtoren
Nancy’s ouders wonen in Utrecht. Wij hebben over en weer gecorrespondeerd of er plekken zijn waar haar ouders graag komen. Daar kwam uit dat haar ouders precies 50 jaar geleden hun trouwfoto’s gemaakt hadden bij de Dom. In de Pandhof van de Dom, de romantische kloostertuin van de Domkerk. Ik stelde voor om dan daar naartoe te gaan. En ze vonden dat een geweldig idee.
Op een koude grijze morgen ontmoette ik Werner, Nancy en haar ouders in de buurt van de Domkerk. Al kletsend en fotograferend liepen wij richting de kloostertuin van de Dom. Eenmaal daar aangekomen liet ik hen hun eigen gang gaan. Ik merkte wel dat het niet makkelijk was voor hen om te doen alsof ik er niet was, en gewoon het moment te beleven dat ze daar waren. Dan merk je dat men zo gewend is om te poseren voor dit soort foto’s, gewend is dat een fotograaf aangeeft wat ze moeten doen, hoe ze moeten staan en hoe ze moeten kijken.
Na een tijdje merkte ik dat ze iets losser werden en dat ze meer in elkaar opgingen, precies zoals ze dat waarschijnlijk 50 jaar geleden deden. Op een gegeven moment, en ik stond boven op het fonteintje dicht bij hen, hoorde ik hem tegen haar zeggen “ik hou van je, meissie”. En dat ontroerde mij tot in mijn hart. Kippenvel. Echt. En ik voelde wat tranen opkomen. Want ik realiseerde mij dat het niet lang meer zal duren voordat hij niet meer precies weet wie zij is. Maar in de kloostertuin op dat moment wist hij het precies en wist hij nog precies hoe ze die dag beleefd hadden 50 jaar geleden.
50 jaar terug in de tijd
*Video op HD zetten*
“Wat je op het beeldscherm bekijkt is al mooi
maar de afdrukken zijn prachtig.”
Foto cadeau’s
Ik kwam erachter tijdens het koffiemomentje dat Nancy nog 2 zussen had. Haar moeder vertelde mij dat ze een drieling gehad had! Alhoewel dit een cadeau was van Werner aan zijn vrouw Nancy, heeft Nancy uit de fotosessie een foto gekozen van haar ouders voor haar zussen als cadeau op hun verjaardag. Deze heb ik voor haar laten uitvergroten. En zij heeft haar ouders wat laten geschreven voor haar zussen op een passe-partout. Daarnaast heb ik een prachtig foto album mogen maken voor haar ouders als cadeau. Prachtig dat er vanuit 1 vraag 3 cadeau’s zijn voortgekomen.
Toen ik aan Werner vroeg hoe de zussen hun cadeau’s vonden reageerde hij zo:
“De verjaardagen waren een succes, uiteraard wist Nancy het al maar zij vond het prachtig om de foto’s aan haar zussen cadeau te doen. Bij beide zussen kwamen de tranen.”
De foto's
Werner's cadeau
50 jaar geleden en nu
ENGLISH
Back to where 50 years ago their wedding photos were made, a documentary session in Utrecht
It was a very special documentary session in the heart of Utrecht, near the Dom Tower. Back in time … back to where they were 50 years ago having their wedding pictures taken.
A moment to relive again, as a couple, before alzheimers would control him even more. It was beautiful. At one point I heard him say to her “I love you, girlie.” And it was touching. A moment of their life.
Documentary session
I like to take you, with the pictures I make, to the moment, those precious moments. With a documentary session I capture the story as it enfolds in front of me at that moment. No direction, nothing posed.
Werner wanted to do a documentary session with his in-laws as a birthday present for his wife’s birthday. Her father has Alzheimer’s and before he regresses more, Werner wanted some beautiful documentary photographs and a few posed ones of her parents and his wife. For his wife. I thought that was such a loving gesture.
Nancy’s parents live in Utrecht. We corresponded back and forth if there are places where her parents like to come. 50 years ago her parents had their wedding photos taken at the Dom Tower, in the romantic cloister garden of the cathedral. I suggested we go there and take their pictures. And they loved the idea.
On a cold gray morning I met Werner, Nancy and her parents near the cathedral. While chatting and taking photos we walked toward the cloister garden of the cathedral. Once there I let them go their own way. I could tell that it was not easy for them to pretend I was not there and just enjoy the time together in this beautiful place. People are so used to pose for pictures, are used to having a photographer tell them what to do, how to stand and how they should look.
After a while I noticed that they were getting looser and they became more engrossed in each other, just as they probably did 50 years ago. At one point, I stood on top of the basin close to them, I heard him say to her “I love you, girlie.” And that moved me so much. Goosebumps. Really. And I felt some tears coming. Because I realize that it will not be long before he can not remember exactly who she is. But in the cloister garden at that moment he knew exactly, and he knew exactly how they experienced that wedding day 50 years ago.
Photo gifts
I found out during our coffee moment that Nancy had two sisters. Her mother told me that she had triplets! Although this was a gift from Werner to his wife Nancy, Nancy chose a photo of her parents from the shoot to give as a gift on their birthdays. I delivered the prints. And she had her parents write something on the passe-partouts for her sisters. In addition, I made a beautiful photo album for her parents as a gift. I think it is so beautiful that from one question three gifts emerged.
When I asked Werner how the sisters had, he responded:
