Bij ons thuis maak ik de foto’s. Sinds dat ik echt professioneel ben gaan fotograferen en dus stuk betere professionelere camera’s en lenzen gekocht heb, pakt mijn lief nooit meer de camera. Vooral omdat hij niet echt het geduld heeft om de cameras die wij hebben te leren gebruiken. Wel maakt hij foto’s met zijn iPhone maar die kwaliteit is echt niet te vergelijken met een goede professionele camera met mooie lens. Dus sta ik nauwelijks op de foto, en daar wordt ik weleens verdrietig van, zeker als ik foto’s zit te bewerken van een familie-uitje of vakantie.

 

Een gewone dag fotograferen

 

Zoals ook tijdens onze laatste vakantie. Ik was wat foto’s aan het uitzoeken voor mijn vader, en ik merkte op dat ik op geen enkele foto sta. En daar werd ik echt even emotioneel van, want wie wil er nou niet leuke foto’s van de vakantie hebben waar je dan ook zelf opstaat, met je kinderen, met je gezin. Ik wil ook heel graag beelden van mij met de kinderen hebben. Om samen te bekijken en helemaal om later na te laten aan mijn (klein)kinderen. Ik ben het leeuwendeel van een dag met hen in de weer, en ik wil niet, zoals een blog die ik tegenkwam op Facebook zou mooi beschreef, “De moeder zijn die er nooit was: De geest in onze familie foto’s“.

 

Nadat ik dit blog gelezen had heb ik zelf nagedacht over wat mijn kinderen zullen zien als ze door onze familiealbums zouden bladeren. Het kan best zijn, zeker de laatste paar jaren, dat ze lang zouden moeten zoeken naar foto’s waar zij met mij opstaan. En het zijn dan ook momenten die van te voren gepland zijn, het familieportret tijdens de vakantie met Opa en Oma. Dit jaar vergeten te doen… en het zijn geen momenten van een gewone dag. Geen momenten waarop ik gewoon mijzelf ben met de kinderen, met een jogging broek aan of wilde haren 😉 . En deze momenten hoeven natuurlijk niet wereldkundig gemaakt te worden. Maar het zijn wel die momenten die je kinderen herinneren aan jou en het leven die ze met jou hebben. En daarom geloof ik ook zo in het concept van Day in the Life sessie: een gewone dag fotograferen, datgene vastleggen wat de kinderen zeker zullen herinneren. Dat wat hen gevormd heeft. Hun gezinsleven.

Dienstenruil

Wat was ik blij dat ik een dienstenruil heb gedaan met een collega-fotograaf, Marjolijn Maljaars-Haeck van Maljaars Fotografie. Hoe fijn is dat! Zij heeft een half dagje bij mij gefotografeerd en ik bij haar.

 

Ik vond het ook best spannend een andere fotograaf over de vloer, maar wij hebben het nauwelijks gemerkt. Echt! Zelfs mijn lief viel het op dat wij gewoon onze dingen deden. Hij heeft zich geen moment gestoord aan de camera. Marjolijn was er wel maar ze was gewoon op dat moment soort van deel van het gezin. Niets geks aan.

 

Superleuk om dit gedaan te hebben en heel dierbaar voor nu en later!! Ik wilde heel graag het naar bed gaan ritueel met Marie vastgelegd hebben. Ik merk als ik naar de foto’s kijk die Marjolijn van ons gemaakt heeft, dat ik reageer op de tedere en blije momenten. Ik had al in eerdere Day in the Life sessie opgemerkt dat ik getrokken wordt naar dat soort momenten. En ook de grappige momenten, daar hou ik ook van. Je ziet in de foto’s van Marjolijn, of in elk geval in haar selectie, dat zij als fotograaf meer naar de grappige momenten trekt. Echt heel bijzonder om te zien.

 

En eindelijk heb ik, van een paar dierbare momenten, foto’s van mij met de kinderen. Daar ben ik heel blij mee!

 

Een paar foto’s uit onze dag

 

Foto’s van Maljaars Fotografie

 

 

 

 

 

 

Gijsje moest ook even uit zijn hok. En samen beetje voetballen doen wij ook vaak.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tom strijkt zijn nieuwe Panasj badge op zijn Panasj shirt.

 

 

 

 

 

 

 

---

 

ENGLISH

 

My own Day in the Life experience, taking pictures of an ordinary day

 

In our home, I take the pictures. Since I started taking pictures professionally and have professional cameras and lenses, my love doesn’t pick up the camera anymore. Especially since he does not really have the patience to learn how the cameras work. However, he takes pictures with his iPhone, but the quality really is nowhere near a good professional camera with beautiful lens. So I’m hardly ever in a frame, and I that makes me sad, especially when I am editing pictures of a family outing or vacation.

 

Taking pictures of an ordinary day

 

As was the case during our last vacation. I had to sort out some pictures for my dad and I noticed that I was not on any of them. And I got a tad emotional, because who does not want pictures of the holiday where you are included with your children, your family. I really want to have pictures of me with the children. To be able to look at them together with the kids and to leave them behind for my (grand) children. I spend most of their day with them and I wouldn’t want to end up like a blog I found on Facebook where the author had a very catching titel “The mother who was never there: The ghost in our family pictures.”

After reading this blog, I also started thinking about what my children would see as they looked through our family albums. It may take them some time, especially the last few years, to find pictures with me in them. And the photos are of moments that are planned in advance, the family portrait during the holidays with Grandma and Grandpa. We forgot to do that this year. And the photos are not moments of an ordinary day. They are not moments when I’m just myself with the kids, with sweatpants or wild hair 😉 . And these moments don’t need to be shared with the rest of the world if you don’t want to. But these are moments your kids will remember about you and the life they have with you. And that is why I truly believe in the concept of a Day in the Life session: photographing an ordinary day, taking pictures to hose moments the kids will surely remember. Those moments, or places, which formed them. Their family life.

Exchanging sessions

 

I was so happy I did a service exchange with a fellow photographer, Marjolijn Maljaars-Haeck of Maljaars Fotografie. How cool is that! She photographed a half-day at my house and I did the same for her.

 

I thought it might be a bit nerve recking another photographer in my house taking pictures of us, but we hardly noticed. Really! Even my love noticed that we just did our thing. There was not a moment he found the camera annoying. Marjolijn was there but she was at that moment kind of part of the family.

 

I am really glad we did this, for now and for later!! I really wanted to have pictures of the bed ritual I have with my daughter, Marie. I notice when I looked at the pictures Marjolijn made that I respond to the tender and joyful moments. I had already noticed in previous Day in the Life Session I am drawn to such moments. And the funny moments, which I also love. You can see in the Marjolijn’s pictures, or at least in her selection, she is attracted to the funny moments as a photographer.

 

And I finally have a few precious moments of me with the children. I am very happy!